konuşamayan modern zaman

Evet az kafa patlatmadın bu konuda ve gerçekten sana hak vermeyi istemiyor değilim ama sanırım
insan özünde kötü be Rogers.Nerden çıktı diyeceksen yazma ihtiyacından,evet böyle bi konuya yazma ihtiyacımı düşününce
vardım.Saçma deyip kestirip atma allaşkına.
Aslında yazmaktan çok konuşmayı isterdim o ayrı.Mesela dün O'nu gördüğümde yok olduğuna,unuttuğuma kendimi inandırdığım ve benden habersiz biriken özlemin ne kadar da çok olduğunu farkettim.Benden habersiz değil tabi.Sonuçta bunlar benim
bilinçaltımda olan şeylerse ve o da benimse saçma olur benden habersiz olması.off kendimden kaçmak ne kadar zor.
Neyse,ben şimdi hislerimi anlatmaya çalışsam siz hangi cümleden sonra uzun süre sessiz kaldığımı hangi cümleden sonra güçlükle yutkunduğumu
hangisinde sesimin titrediğini ya da yapmacık bi gülüş takındığımı bilemeyeceksiniz.
E o zaman konuş diyeceksin bize ne hiç mi arkadaşın yok. Var da ben vereceği tepkileri söyleyeceği cümleleri önceden tahmin
edebildiğim kişilerle değil de beni hiç tanımayan birileriyle konuşmak isterdim.
Bu da mümkün istersem ama ne kadar yararlı olur tartışılır. Şimdi ben rasgele bi numara çevirsem ve telefonu açan bi erkek
olursa bi ihtimal beni dinleyebilir ama sonrasında telefon sapığı olarak bana geri dönme ihtimali daha yüksek diye düşünüyorum.
yok eğer bi kız açarsa ufak bi şaşkınlıktan sonra telefonu yüzüme kapatıp telefon sapığım bile kız çıkıyor şansa bak diye
hayıflanmaya başlayabilir. İstemem böyle olsun.
Sokaktan geçen birini çevirsem beni dinle diye günün sonunda deli olduğumu düşünen onlarca bakış kalır elimde sadece.
Oysa ben otobüs durağında boş boş sallanırken yanıma gelip "pardon bir günlüğüne benim arkadaşım olur musunuz" diyen kızın isteğini geri
çevirmemiş ve o gün için onun arkadaşı olmuştum.Adımı da Sinem koymuştuk.Ben de istiyorum böyle Sinemler Gizemler olsun hayatımda.
Okuyorsanız-ki bu cümleye geldiğinize göre evet- ulan ne sorunlu kız psikologa falan gitse ya diye geçebilir aklınızda.
Sorunlu değilim de herkes gibi ihtiyaçlarım var sadece.Psikologa gelince beni dinleyip benimle empati kuracak değil de
sempati duyacak birine ihtiyacım var.Hem beni dinlesin diye birine para vereceksem sokaktaki dilenciye para veririm daha hayra
geçer.(Düşünülebilir) Bütün bunları düşünüp geriye bi tek yazmak kaldı işte.
Yazıyorum çünkü düşüncelerin yükünden kurtulmak istiyorum.Sanırım insan acılarını başkaları da acı çeksin diye itiraf ediyor.
Tek başıma katlanamadıklarıma başkaları katlansın istiyorum.Kötüyüm işte.
İçinde bol kahkaha taşıyan yazılarsa insanın ulan bakın ne kadar güzel hayatım var diye böbürlenmesi.
Her durumda insan bi kibirli bi fesat bi kötü, bi çirkin bişey işte.
Ondan diyorum Rogers insan özünde kötü diye.Yoksa ben de isterim senin kadar hümanist olmayı.
...
Ben O'nu anlatacaktım.şevkim kaçtı..