Kaşlarımın çatıldığını görünce susuyor.Uçları belirsizliğe açılan sisli dört yol ağzında duruyoruz. Bütün yollar ne?
Susturma der gibi bakıyor gözlerime.
"İtiraf etmek ihanet değildir.Kastettiğim şey hisler.Duygularını değiştirmeni sağlarlarsa,sevmene engel olabilirlerse gerçek ihanet bu olur."
Gülüyorum.Sayılardan söz ediyorum mantıksızca.
Bazen bütün sayılar 1 bile olmaz diyorum.
Gülüyor.Sayılardan söz ediyor mantıksızca.
Bir insan gücünü başkasına nasıl hissettirir diye soruyor.
Bütün bu süre boyunca gözüme takılan yerdeki taşı alıyorum.Isırılmış gibi taş. Saklasam mı acaba diye düşünüyorum.Vazgeçip denize fırlatıyorum taşı.
"Ona acı çektirerek" diyorum.
Gülüyor.
Bana ait olmayan bir ben konuşuyor kimi zaman...
Atmasaydım keşke taşı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder